Dyscyplina AirCombat ESA, w której startuję od kilku lat, jest dość młodą dyscypliną sportu modelarskiego. Regulamin jest tworzony przez aktywnych zawodników w Polsce i w kilku europejskich krajach (m.in. w Niemczech i Czechach) pod nazwą EPA.
Od początku 2015 roku w kategorii WW1 do lotów dopuszczone są tylko modele o rozpiętości 1000mm (dla samolotów jednosilnikowych). Zmiany regulaminu skłoniły mnie do zbudowania pierwszego modelu dwupłatowca o rozpiętości 1 metra: Albatrosem D.III.
Tym samolotem walczyłem przez cały sezon 2015 (wygrałem cykl zawodów o Puchar Polski WW1 i zdobyłem tytuł Mistrza Polski) i początek sezonu 2016.
Ze względu na błędy, które popełniłem budując pierwszą "metrówkę", poprzedni model ulegał uszkodzeniu nawet przy małych kolizjach. Każde zderzenie powodowało, że w konstrukcji pojawiało się coraz więcej kleju i dodatkowwych prętów węglowych.
Na początku sezonu 2016 zbudowałem drugi egzemplarz (jest to już 4 sztuka Albatrosa D.III w polskich barwach), opisany w tym artykule.
Samolot zamówiłem od Marka Rokowskiego (www.napolskimniebie.pl), z prośbą o wycięcie wersji z pełnym kadłubem.
W sezonie 2016 tym modelem wystartowałem w 6 zawodach (w tym 3 zawody tym egzemplarzem Albatrosa) i z wynikiem 10998 punktów (20 najlepszych rund) zająłem I miejsce w Pucharze Polski.
OPIS BUDOWY
Model wykonałem w podobnie do poprzedniego Albatrosa o rozpiętości jednego metra. Kilka elementów wykonałem w inny sposób, aby polepszyć właściwości lotne i zwiększyć trwałość modelu. Pod koniec sezonu 2017 model jest jeszcze w dobrej kondycji, pozwalającej rywalizować z innymi zawodnikami na poziomie "równy z równym"...
Różnice względem poprzedniej konstrukcji: - Kadłub wykonany z pełnego bloku EPP
- Zwiększone wychylenia powierzchni sterowych
- Przesunięcie serw lotek za główny dźwigar skrzydła
- Zwiększenie liczby zawiasów do 4 sztuk na jedną lotkę, 7 szt. dla steru wysokości i 4 szt. dla steru kierunku
- Wzmocnienie stójek / łączników skrzydeł - dodanie włókien rowingu węglowego
- Statecznik pionowy wzmocniony prętami węglowymi
- Dodatkowe pręty węglowe w dolnym płacie, w okolicach kadłuba
Bez zmian pozostało: - Wklejenie prętów węglowych w skrzydła. Dolny płat: 4 pręty węglowe o średnicy 1,5mm. Górny płat: 2 pręty fi. 1,5mm i dwa pręty fi.1,2mm
- Górny płat jest sklejony na płasko (brak wzniosu), wznios dolnego płata w prawdziwym samolocie wynosił 1,8°
- Płozę ogonową wykonałem z EPP o grubości 8 mm z przyklejonym płaskownikiem 10x0.8mm. Po kilku lotach płozę powiększyłem (ster wysokości zawadzał o ziemię) i dodałem wewnątrz usztywnienie z pręta węglowego.
Wybór napędu pozostał bez zmian względem poprzedniego Albatrosa, czyli silnik Turnigy 4220-880kv o wadze około 65g ze śmigłem Tower Pro 11x4,7 lub 11x3,8
Malowanie modelu również nie uległo zmianie względem poprzedniego egzemplarza. Malowanie w polskich barwach odpowiada mi - jest stosunkowo łatwe w malowaniu, a samolot jest dobrze widoczny na tle nieba.
Farby, których używam do niego:
Kolor:
Producent:
Kod koloru:
Nazwa koloru:
Zielony
MTN Montana 94
RV-127
Era Green
Niebieski
MTN Montana 94
RV-157
Thalassa Blue
Fioletowy
?
RAL4005
Blaulila
Czerwony
MTN Montana 94
RV-3020
Light Red
Biała
White
LOTY
Oblot odbył się w maju 2016
Model przygotowany do pierwszego lotu ważył 600g - kilkanaście gram więcej niż poprzednik...
Po krótkiej regulacji otrzymałem kolejny model, który lata sam - wystarczy mu nie przeszkadzać ;).
Dla modeli WW1 programuję dwie fazy lotu, które różnią się wychyleniami starów, trymerami i niektórymi mikserami. Pierwszą fazę lotu wykorzystuję do startu, lądowania i walki, natomiast drugą fazę lotu mam dopasowaną do mniejszej prędkości lotu, aby prezycyjnie atakować cele naziemne.
W poniższej tabeli zebrałem orientacyjne wychylenia sterów:
Powierzchnia sterowa:
Lot [mm]:
Atak na słupki [mm]:
Ster wysokości
+35, -30
+25, -20
Ster kierunku
±40
±35
Lotki
+25, -20
+20, -15
Model wszedł do służby w drugiej połowie sezonu 2016, wywalczyłem nim I miejsce w Pucharze Polski z wynikiem 10998 punktów (20 najlepszych rund)
Natomiast w sezonie 2017 już wszystkie walki odbyłem tym egzemplarzem.
W sezonie 2019 (pomiędzy zawodami w Bierutowie i Zalesiu) Albatros przeszedł remont generalny: wymiony został cały górny płat i dolny płat we fragmentach (około 60%).
Jacek Owczarczak - Starty ESA w sezonie 2017:
Miasto
Nazwa bitwy
Data
Miejsce WW1
Punkty
Bierutów
IV Bitwa nad Bierutowem
25.03.2017
4
1458
Wieluń
II Bitwa o Wieluń
06.05.2017
1
2188
Koczargi - Zalesie
II Bitwa o Koczargi
20.05.2017
2
2321
Wołów
Mistrzostwa Polski ESA
03-04.06.2017
1
4947
Płock
VII Bitwa o Płock
27.06.2017
1
3039
Pobiednik
VIII Bitwa o Wawel
05.09.2017
1
2539
Podsumowanie sezonu 2017 kat. ESA WW I: I miejscu w Pucharze Polski z wynikiem 11160 punktów (15 najlepszych rund) i przewagą 1439 punktów nad kolejnym zawodnikiem.
Jacek Owczarczak - Starty ESA w sezonie 2018 :
Miasto
Nazwa bitwy
Data
Miejsce WW1
Punkty
Tomaszów Bolesławiecki
Bitwa powietrzna o Tomaszów Bolesławiecki
15.04.2018
1
1976
Koczargi - Zalesie
III Bitwa o Koczargi (MP)
27.05.2018
1
2218
Płock
VIII Bitwa o Płock
16.06.2018
1
2820
Pobiednik
IX Bitwa o Wawel
05.09.2017
4
1970
Podsumowanie sezonu 2018 kat. ESA WW I: II miejscu w Pucharze Polski wynikiem 8774 punktów (15 najlepszych rund).
Jacek Owczarczak - Starty ESA w sezonie 2019:
Miasto
Nazwa bitwy
Data
Miejsce WW1
Punkty
Bierutów
VI Bitwa nad Bierutowem
17.03.2019
5
1396
Koczargi - Zalesie
IV Bitwa o Koczargi
11.05.2019
2
1750
Wieluń
Mistrzostwa Polski ESA
25-26.05.2019
1
4038
Płock
IX Bitwa o Płock
30.06.2019
2
2433
Skierniewice
I Bitwa o Skierniewice
24.09.2019
1
2587
Warszawa
II Bitwa o Bemowo
28.09.2019
2
1951
Pobiednik
X Bitwa o Wawel
19.10.2017
1
2543
Dziadowa Kłoda
III Mikołaj Bitwa o Dziadową Kłodę
14.12.2019
2
2054
Podsumowanie sezonu 2019 kat. ESA WW I: I miejscu w Pucharze Polski z wynikiem 10565 punktów (15 najlepszych rund) i przewagą 46 punktów nad kolejnym zawodnikiem.
Film z zawodów w Krakowie (VIII Bitwa o Wawel) nakręcony przez Mirka. Od 5:16 uwieczniona została runda finałowa WW1, w której latam (z żółtym kaskiem na głowie) Albatrosem D.III:
