Yak-55

WSTĘP

Do budowy tego modelu wykorzystałem gotowy (wycięty i pomalowany) zestaw wykonania Pawła Wojtaszki.
Budując Yaka korzystałem z doświadczeń (i niektórych części) zebranych podczas budowy poprzedniego modelu halowego (Click'a), jednak w tym przypadku priorytetem dla mnie było uzyskanie minimalnej masy modelu.

Jedyne zastrzeżenia, jakie mam do tego modelu, to za duży otwór w kadłubie na ster wysokości (lub za mały łącznik połówek steru wysokości) i za duży ster kierunku - byłem zmuszony go zmniejszyć, aby model nie kołował opierając się na nim, tylko na płozie ogonowej.

RELACJA Z BUDOWY

Podczas budowy nie miałem żadnych problemów z dopasowanie części do siebie - wszystko zostało precyzyjnie wycięte.
W zestawie znajdowały się tylko elementy wycięte z depronu o grubości 3mm, w swoim modelu postanowiłem wykonać mocniejszy dziób. Na konstrukcję przedniej części modelu wykorzystałem EPP o grubości 6mm.

Depronowa konstrukcja została usztywniona płaskownikami i prętami węglowymi:

• Natarcie skrzydła - płaskownik węglowy 3x0,5mm - przyklejony żywicą epoksydową na całej rozpiętości skrzydła (płaskownik oczywiście został zmatowiony przed przyklejeniem)
• Zastrzały skrzydła - dwa skrzyżowane pręty 1,0mm plus stójka w miejscu skrzyżowania. Pręty są wklejone bezpośrednio w fragment EPP kadłuba i w skrzydła, które zostały lokalnie wzmocnione kawałkiem papieru.
• Zastrzały usterzenia poziomego - pręty węglowe 0,8mm wklejone bezpośrednio w depron. Niestety pręty mają tendencję do wyrywania się podczas twardego przyziemienia - warto lokalnie wzmocnić depron kawałkiem papieru (tak jak skrzydła).
• Ster wysokości - w sterze znajdują się 3 płaskowniki węglowe 3x0,5mm - dwa umieszczone skośnie na końcówkach i jeden wklejony równolegle do rozpiętości. Ten ostatni został dodany w późniejszej fazie eksploatacji, jest widoczny tylko na zdjęciach wykonanych w hali.

Usztywnienie kadłuba zostało wykonane z depronowego paska, przyklejonego pod kątem 45 stopni na górnej części kadłuba, na całej jego długości

Kółka i płytki wzmacniające mocowanie podwozia zostały przeszczepione z Clicka. Pręty stalowe zostały skrócone, a na golenie podwozia użyte nowe pręty węglowe o średnicy 1,5mm.

Dwie dźwigienki zostały zapożyczone z Clicka, a dwie zostały wyfrezowane z laminatu szklano-epoksydowego o grubości 0,8mm.

Do modelu zostały włożone cztery serwa o wadze 3,7g (wg. danych producenta). Serwa zostały przyklejone do depronu UHU Porem - jest to wystarczające i sprawdza się pewno lepiej od dwustronnej taśmy klejącej.
W tym modelu sprawdziłem działanie dwóch serw na lotkach - wykonany eksperyment przekonał mnie, że w tego typu modelach wystarcza jedno serwo.
Popychacze zostały wykonane z prętów węglowych fi.1mm, na końcach popychaczy zostały przyklejone kawałki prętów stalowych fi 0,8 - do montażu w baryłce serwa i wykonania Z'etki do montażu w dźwigience. Wzdłuż kadłubu zostały przyklejone trzy przelotki prowadzące popychacze.

Wręgę silnikową wykonałem z laminatu szklano-epoksydowego 0,6mm pokrytego miedzią. Po wyfrezowaniu wręgi większość miedzi została wytrawiona, a do tego, co zostało przylutowałem nakrętki M2. W praktyce materiał na wręgę okazał się za cienki - po kilku kontaktach z ziemią wręga popękała w okolicach otworów.

LOTY

W porównaniu do poprzedniego modelu, Yaczek lata wyśmienicie :).
Po kilku lotach dokonałem niezbędnych poprawek w postaci domiksowania lotek do steru kierunku oraz przedłużeniu orczyków serw lotek.

MODYFIKACJE I WNIOSKI

Do modelu zostały dodane hamulce aerodynamiczne.
Zastosowane przeze mnie zawiasy z taśmy klejącej okazały się za wąskie - w części zawiasów odklejała się taśma a w reszcie odrywała się razem z depronem.

GALERIA ZDJĘĆ

FILMIKI

Trochę akrobacji na torze kolarskim: