Prop saver

ZAGADNIENIE:

Po prawej stronie znajduje się zdjęcie przedstawiające Prop Saver, mówiąc obrazowo jest to piasta, która umożliwia elastyczne mocowanie śmigła za pomocą gumowego pierścienia.
W artykule przedstawię kilka porad, jak prawidłowo korzystać z piasty tego typu.

Prop saver można montować tylko w małych modelach, w których moc silnika, a co za tym idzie siły działające na śmigło nie są duże. Użycie takiej piasty w przypadku większych silników zwiększa ryzyko uszkodzenia czegoś lub kogoś odpadającym śmigłem - guma mocująca ma ograniczoną wytrzymałość i sztywność.
Natomiast jego używanie jest bardzo wskazane podczas nauki pilotażu (gdzie często śmigło jest narażone na uszkodzenia) i w modelach w których nie ma podwozia. Elastyczne mocowanie śmigła zdecydowanie zwiększa szanse na jego przeżycie podczas kontaktu z ziemią.

DOBÓR PIASTY:

Dobierając piastę musimy zwrócić uwagę na dwa podstawowe parametry:
- średnica otworu piasty musi być taka sama jak średnica osi silnika.
- Podtoczenie na końcu piasty musi odpowiadać otworowi w śmigle.
Średnice osi silników są standardowe, najpopularniejsze średnice, to: 2; 3; 3175; 4; 5mm. W przypadku śmigieł można spotkać się z otworami: okrągłymi, sześciokątnymi (śmigła GWS) lub z miejscem na pierścień centrujący (np. APC).
Z mojego doświadczenia wynika, że najbardziej uniwersalna dla średnich śmigieł (średnice od 5 do 10 cali) jest piasta z podtoczeniem fi.5,5mm z jednej strony i fi. 7mm z drugiej strony.

OBSŁUGA PIASTY:

Piastę należy zamontować w taki sposób, aby śmigło było założone poza osią silnika, w przeciwnym wypadku śmigło nie przestawi się w momencie zderzenia z przeszkodą i nasze zabezpieczenie będzie bezwartościowe.
Jednak piastę należy umieścić jak najbliżej silnika, czasem kosztem skrócenie osi silnika. Taki montaż piasty ma na celu zmniejszenie ryzyka wygięcia osi oraz zmniejszenie drgań.

Piastę musimy dokręcić dość mocno, w przeciwnym wypadku śmigło może odpaść razem z piastą (Przykład fotograficzny). Ale jeśli piastę będziemy chcieli przykręcić za mocno, może się okazać, że ukręcimy śrubę podczas dokręcania, aby zapobiec takim przypadkom można wykonać nacięcie na śrubę w ośce silnika - wtedy nie trzeba będzie tak mocno dokręcać śrub.

Śmigło mocujemy do piasty za pomocą gumy, powszechnie stosowane są oringi gumowe, zapożyczone od hydraulików. Jest to bardzo skuteczny sposób montażu.
Dobierając gumę warto wybrać taką, której grubość pierścienia wynosi przynajmniej 2mm. Średnica uszczelki zależy od użytego śmigła, ale wybierając gumę należy szukać oringów o możliwie najmniejszych średnicach. Do założenia oringu o dobrze dobranej średnicy potrzebny jest śrubokręt (lub dowolny inny pręt).

Przechowywanie gumy w stanie rozciągniętym bardzo skraca jej żywotność (w takim stanie guma parcieje), dlatego po każdym dniu na lotnisku, śmigła należy zdejmować z piasty, a oringi chować do skrzynki startowej. Jeżeli tego nie zrobimy prawdopodobnie przy następnej wizycie na lotnisku i tak konieczna będzie wymiana gumy!

Aby żywot naszego oringu nie skończył się za szybko konieczna jest zmodyfikowanie śmigła. Większość śmigieł jest wykonywana w formach wtryskowych, przez co na łączeniach formy (krawędź natarcia i spływu łopatki śmigła) zostają nadmiary materiału. Pozostawione nadmiary są ostre (prawie jak nóż) i przez to destrukcyjne dla gumy - w przypadku szybkich zmian obrotów śmigła (start silnika, zatrzymanie śmigła podczas kontaktu z ziemią) tną gumę, po kilku lotach oring jest do wymiany.
W celu ochrony przed tym wystarczy nożykiem ściąć ostre krawędzie i ewentualnie nierówności wyrównać papierem ściernym.
Z prawej strony zamieściłem dwa zdjęcia, na których zaznaczyłem obszary śmigła, które wymagają poprawy.

Na koniec jeszcze jedno zdjęcie przedstawiające śmigło założone na Prop Saver.